GWL Terrein
Amsterdam, Netherlands
In 1997 werden de eerste woningen opgeleverd op het voormalige terrein van de Gemeentewaterleidingen in Amsterdam. Hier verrees een woonbuurt van zes hectare, autovrij en gebouwd volgens duurzame principes.
Type tuinstad: | Woningbouwcorporatie |
Land: | Netherlands |
Plaats: | Amsterdam |
Bouwjaren: |
1997 Start construction 1998 Completion
|
Opdrachtgever: | Stadsdeel Westerpark en Stichting ECO-plan (5 wooncorporaties) |
Vervaardiger: |
Adriaan Geuze Adriaan Geuze (Dordrecht, 28 oktober 1960) is een Nederlandse landschapsarchitect. Hij ontwierp het maaiveld van het GWL-terrein. Kees Christiaanse Kees Christiaanse (Amsterdam, 1953) is een Nederlandse architect en stedenbouwkundige, die vooral in Nederland en Duitsland actief is. Hij ontwierp het |
Beschermd stadsgezicht: | Nee |
Algemene staat van de tuinstad: | Onlangs gebouwd |
Algemene beschrijving
De geschiedenis van het GWL-terrein (ook bekend als Waterwijk en Ecowijk) begon in 1851, toen de Duinwatermaatschappij werd opgericht, die de waterleiding tussen de Kennemerduinen en Amsterdam exploiteerde. De gemeente Amsterdam nam het bedrijf in 1896 over en veranderde de naam in Gemeentewaterleidingen. In 1897 werd besloten tot de bouw van een groot waterreservoir annex pompstation op het terrein aan de Haarlemmerweg en Van Hallstraat. Deze werd in 1900 in gebruik genomen.
Toen in 1994 bekend werd dat de Gemeentewaterleidingen zou gaan verhuizen, werden plannen gemaakt voor woningbouw.
Architectuur / Stedenbouw
In de wijk van zes hectare wonen ongeveer 1800 mensen. De wijk is autovrij en gebouwd volgens duurzame principes. Van het oorspronkelijke bedrijfsterrein resteren nog enkele gebouwen en de watertoren. Langs de randen zijn twee hoge, meanderende woonblokken gesitueerd. Het binnenterrein bestaat uit kleine losse woonblokken die in schaal aansluiten op de aangrenzende bestaande woonbebouwing.
Door het vele groen en de open ruimten voelt de wijk als ruim opgezet. Maar in werkelijkheid is de woondichtheid er met meer dan honderd woningen per hectare, dichter dan in de naastgelegen Staatsliedenbuurt. Het zijn de twee grote langgerekte flats aan de west- en noordkant van de wijk die met hun hoge dichtheid ruimte scheppen voor de rest van de wijk.
Bijna alle woningen hebben een tuintje, een terras of een balkon. De twee grote woonblokken hebben vegetatiedaken en het regenwater wordt opgevangen, opgeslagen in de kelders van de gebouwen en gebruikt voor het spoelen van de toiletten.
Bewoners en de Community
Bijzonder aan de buurt is dat een Koepelvereniging van woningeigenaren van begin af aan de duurzame opzet van de wijk ging bewaken. En dat is na 25 jaar nog steeds zo. Eigenaar-bewoners en huurders van het GWL-terrein zijn via hun VvE of corporatie verplicht lid van de Koepelvereniging GWL-terrein en dragen daar financieel aan bij.
Het resultaat is een relatief grote betrokkenheid van bewoners in het beheer van de wijk.Deze betrokkenheid is sterker dan in de meeste andere buurten. Het uit zich in tal van bewonersinitiatieven. Er is een gemeenschappelijk buurthuisje met onder meer een wekelijkse buurttafel, een website, een maandelijkse nieuwsbrief, een jaarlijks zomerfeest, en veel groen wordt gezamenlijk onderhouden. Behalve in de winter wordt er elke maand geschoffeld en gehakseld, en ook is er een goed werkend systeem om afval tot compost om te toveren.
Het groen is belangrijk, en dat was vanaf het begin voorzien. Visueel bepalend is het grote binnenterrein met enkele sterk meanderende wegen tussen groene hoven in, waar 80 nutstuintjes op zes aparte velden zijn aangebracht. De aanleg hiervan was een bewuste keuze van landschapsarchitect Adriaan Geuze. Bij de oplevering zijn ook 63 hoogstamfruitbomen op het terrein geplant – 46 appel, twaalf peren- en vijf kersenbomen – die beheerd worden door een groep vrijwilligers. De moestuinen zijn ondergebracht in een aparte Nutstuinenvereniging, terwijl de heggen en de maaivelden in principe onder het beheer vallen van de
Bronnen
- Website URL
- Website URL
- Website URL