Tuinstad Vrankenveld
Heerlen, Netherlands
Een plan voor een tuinstad in Heerlen, dat uiteindelijk nooit is gebouwd.
| Type tuinstad: | Woningbouwcorporatie |
| Land: | Netherlands |
| Plaats: | Heerlen |
| Bouwjaren: |
0 Start construction
|
| Opdrachtgever: | Oranje Nassamijnen |
| Vervaardiger: |
Architectenbureau Baanders Het architectenbureau Baanders was een familiebedrijf waarin minstens drie generaties "Baanders" werkzaam zijn geweest. Het door H.H. Baanders opgerichte bedrijf werd voortgezet door zijn zoon Herman Baanders, die enkele jaren later werd bijgestaan door zijn broer Jan Baanders. |
| Beschermd stadsgezicht: | Nee |
| Algemene staat van de tuinstad: | Not realised |
Algemene beschrijving
De directie van een kolenmijnbedrijf Oranje Nassaumijnen in Heerlen, in de zuidelijke provincie Limburg, gaf architectenbureau Baanders de opdracht om een tuinstad in Heerlen te ontwerpen. Tussen 1912 en 1918 wordt gewerkt aan de tekeningen en documenten over de Maatschappij tot Exploitatie van Limburgsche Steenkoolmijnen (M.E.L.S.).
Het gebied werd begrensd door het Sittardervoetpad, de Breukerweg en landbouwgrond, waarop 253 woningen, 8 winkelhuizen en 4 bovenwoningen waren gepland.
Het project is uiteindelijk niet uitgevoerd door Architectenbureau Baanders.
Architectuur / Stedenbouw
In een 35 pagina's tellend document verduidelijkten de Baanders Bros. hun plannen. De inrichting van de straten was gericht op een toren, een - in de ogen van de architecten - noodzakelijk verticaal accent in een verder vrij vlak gebied met lage huizen. Hiervoor hadden ze een kerktoren in gedachten. De licht gebogen straten zouden meestal noord-zuid georiënteerd zijn, zodat elk huis zowel 's ochtends als 's middags zonlicht zou ontvangen.
Wat de tuinen betreft, "was er even een neiging om de tuinen klein te maken, maar de overweging dat de mijnwerkers maar acht uur per dag werken en dan periodiek gedwongen worden om 's ochtends of de hele middag van een week te luieren en de overweging dat in dit luieren de oorzaak van veel onheil in de kroeg te vinden is, onderdrukte deze neiging onmiddellijk. Een alternatieve oplossing om tuinen buiten het dorp aan te leggen werd verworpen, omdat "als een mijnwerker 5 of 10 minuten moet lopen, het plezier verloren gaat, vooral bij onaantrekkelijk weer".
Twaalf verschillende typen eengezinswoningen werden ontworpen, in wat een traditionele stijl genoemd kan worden. Het was de bedoeling dat ze allemaal een toilet in huis hadden.
Bronnen
- Website URL
- Boek of publicatie
R.J. Baanders, A.H. Baanders-Buisman, Architectenbureau Baanders - Van jugendstil naar modernisme (De Onderste Stee, 2021).
